O profesor Francisco L. Rodríguez Guerreiro introduciunos onte nas augas azuis do mar dos seus estudos e recordos. Unha conferencia de múltiple colorido, na que entrou de forma amplia nos seus aspectos variados: usos económicos, lendas, historias de afogados e até na música e literatura que o mar galego produciu ao longo dos séculos. E, como sempre, as fotos seleccionadas arredondaron de xeito artístico a súa exposición. O próximo día 12 de xullo completará o percorrido  no propio espazo físico do mar de Viveiro.

(Celeiro-Viveiro, 1953). Traballa no ensino público desde 1983. Desenvolveu un intenso traballo na Agrupación Cultural Sementeira. Promoveu distintas campañas para pór en valor o patrimonio construído, como a da adquisición e rehabilitación do Teatro Pastor Díaz. Animou a Asociación para a Defensa da Ría de Viveiro e a Comisión para a creación da área natural do Souto da Retorta en Chavín. Actualmente está a traballar, con un grupo de persoas de varios concellos da Mariña Luguesa, na constitución da Asociación Sociocultural Mariña Patrimonio que nace para defender o patrimonio cultural, material e inmaterial desta comarca.

     O día 3, ás 20 h. e no salón de actos da Deputación Provincial, Francisco L. Rodríguez Guerreiro falará sobre Arte, usos e cultura popular arredor do mar. Apoiará a súa disertación con fotos e dvd relacionados co tema. De 19 a 20 h. continuará o prazo para anotarse á viaxe a Viveiro.

     Francisco Luís Rguez. Guerreiro é de Celeiro, un dos portos pesqueiros, xunto con Burela, de máis empuxe  na Mariña luguesa. A súa exposición, apoiada con  imaxes fotográficas, xirará arredor do mar, traendo até Lugo o cheiro a brea e a piche das embarcacións sobordadas, o ambiente das chabolas onde se fundía o chumbo e as redeiras cosían os aparellos e tamén o arrecendo das moitas fábricas e fabriquíns coas traballadoras  puxando polos carros de grellas,  preparando as cabezudas para os píos do arenque, apostando a cabala, o mucareu, o bonito ou o que cadrase…Arredor do mar tamén xiran os muiños de maré para proveito dalgún muiñeiro e aíndan fican restos de torres fortalezas que algún día defenderon a beiramar. E tamén nestas augas salgadas obrou Gonzalo o milagre da balea de San Cibrao segundo nos conta Cunqueiro…

     Unha intervención arredor do mar que pretende convidar á viaxe que LugoPatrimonio organiza ás Terras de Viveiro o vindeiro día 12 de xullo. 

     O día 12 de xullo sairemos ás 8 h. de diante do instituto Lucus Augusti para Viveiro, onde subiremos ao monte de San Roque, daremos unha volta longa pola ría nun barco pesqueiro, xantaremos na praia da Abrela a base de produtos do mar, pasearemos polos recunchos, estreitas canellas e lugares característicos desta fermosa cidade, andaremos polo Celeiro mariñeiro e acabaremos o día visitando o museo do Mar e coñecendo o castro da Atalaia de San Cibrao.

Venres, día 27 de xuño, na Casa do Mar de San Cibrao: representantes de Adega, alcalde de Cervo, Delegado de Cultura da Xunta de Galiza, Manuel Miranda como testemuña imprescindíbel da desfeita que se fixo, e mais o noso presidente, expuxeron distintas posicións sobre o futuro do castro da Atalaia. Conclusión desesperanzada: apesar do esforzo das asociacións presentes e do numerosos público pedindo solucións, os dous responsábeis políticos non se aclararon a respecto do futuro. As esperanzas debilítanse, máis a xente anda moi quente e eles serán tamén responsábeis directos do que aconteza. Nestes casos é cando a xustiza debería intervir con presa. Farao? Nós seguiremos no combate. 

Grazas a Mariñapatrimonio pola dirección deste interesante acto. Boa estrea das súas actividades esta Táboa Redonda.

LugoPatrimonio estará presente na mesa redonda do venres 27 de xuño na Casa do Mar de San Cibrao.

Visita o blog de MariñaPatrimonio para máis información:

http://www.blogoteca.com/mrpatrimonio

(San Xián do Campo-Taboada, 1964).- Licenciado en Xeografía e Historia. Ten numerosos traballos de investigación referidos ao campo da antropoloxía. Publicacións sobre decoracións con cal (esgrafiados), os Folións ou o Entroido na Ribeira Sacra, Patrimonio fluvial, Artes de pesca, Embarcacións, Mitos, A cultura do viño na Ribeira Sacra...

Forma parte da Asociación Barcas do Miño, desde a que se está a desenvolver un potente traballo sobre patrimonio fluvial.

O sábado 14 de xuño cumprimos un fermoso programa de visitas e paseos á igrexa de Diomondi, Codos de Belesar, catamarán con percorrido deica a fervenza de Augacaída e castro de Marce, Ecomuseo de Arxeriz, barcas e casas do Pincelo e, finalmente, degustación do viño da adega Lareu. Foi, portanto, un día completo, con sol, paisaxes, monumentos e a auga como trasfondo dos nosos estudos. A xente seguidora da nosa páxina pode entrar na sección ilustrada desta viaxe para comprobar fotograficamente o que aseguramos. 

O próximo día 3 de xullo continuaremos co Ciclo da Auga que nesta segunda parte dedicaremos ás augas dos mares, co programa detallado á marxe desta noticia. 

Na viaxe a Belesar do 14 de xuño do 2008 comprobamos certas situacións que as distintas institucións (concello do Saviñao, Patrimonio da Xunta de Galiza e Deputación de Lugo) poden arranxar sen grades problemas:

1. Construcións nos arredores da igrexa de Diomondi que afean o conxunto (é, como sabemos, monumento nacional). Parecen, ademais, sen uso, polo que se podería derrubar o pendello que dá á fronte do camiño e acondicionar esteticamente as casas e palleiras que din abandonadas. Tamén o peto de ánimas que inicia o Camiño dos Codos.
2. Non se entende que se promocionen arreo as viaxes en catamarán e non haxa un bar ou cafetaría na que se poda tomar algo; ou se teñan sen servizo de auga os lavabos do punto de embarque. É unha situación que non favorece a potenciación das visitas.

Temos que agradecer, tamén a atención esmerada que recibimos:

• • Do concello do Saviñao e do concelleiro Xosé Manuel Rodríguez Martínez pola axuda para ver a igrexa de Diomondi e por ter o camiño dos Codos de Belesar perfectamente transitábel e limpo. Vaia para eles, pois o noso agradecemento e felicitación.

• • Do persoal do catamarán pola disposición a que a viaxe polo Miño fose documentada e agradábel.

• • Da dirección do Ecomuseo de Arxeriz (Carme Casas e X. Antonio Quiroga) polo coidado e presentación que teñen en todas as instalacións, e tamén por esa disposición á información e ao sorriso.

• • Dos directivos da Asociación Barcas do Miño e do profesor Xosé Manuel Vázquez Rodríguez pola súa colaboración desinteresada.

• • Da Adega Lareu personalizada en Primitivo Lareu, tamén pola atención e datos que axudaron a enriquecer os nosos coñecementos. E polo viño, claro.

Para todos eles, pois, e dentro dos conceptos que narramos, vaia O RAMO da Xanela de LugoPatrimonio.

Lugo, 15 de xuño do 2008

O Presidente

Asdo.: Lois Diéguez

Viaxamos en batuxo polo Miño e fomos vendo as barcas distintas que nos legaron os devanceiros, e as artes de pesca que aínda se utilizan, as especies que desapareceron xa… un patrimonio de grande valor que está a agonizar pola falta de uso.

Vivimos con Xosé Manuel Vázquez Rodríguez a necesidade de usar, máis que contemplar, isto que se nos vai de vagar, en silencio, como un corazón que se está apagando. Mais aínda temos forzas para loitar contra a desfeita.

O sábado, día 14, viaxaremos a Belesar para contemplar realmente o que o etnógrafo nos contou: desde a igrexa de Diomondi (xoia do románico) baixaremos polos Codos de Belesar para embarcar despois no Catamarán (as ribeiras do Miño vistas desde o seu centro: igrexas, aldeas, illa de Sernande, fervenza de Augacaída…). Xantar e visita no pazo de Arxeriz. Portotide e barcas do Pincelo cos amigos que as protexen. Remataremos a xornada na adega e viñedos de Primitivo, en Sabadelle.

(Castrofeito-A Coruña, 1950).- Antropólogo. Profesor de Antropoloxía Cultural na Facultade de Filosofía da U. de Santiago. Especialista no estudo do simbolismo na cultura popular cunha nova visión máis acaída á nosa personalidade e características. Antropoloxía de Galicia, Autobiografía dun labrego, Las romerías/peregrinaciones y sus símbolos, ou Muerte, religión y símbolos en una comunidad quechúa –produto dunha estancia entre os indios bolivianos– son só unha parte da súa ampla obra.